Origineel: “Aan de Amsterdams grachten”, tekst: Wibo Lievense
de Meisen | Aan de Walcherse kust e’k vee plekjes bezochtHet ei me diep in m’n arte oaltied erocht
Van ’t Fort bie Ritthem toet an de kant van Breezand Je raekt t’r zowat deur, van je verstand |
de Meisen | En ôôk de bôômen, drôôme êêl welbewustEn over ’t waeter, gaet er een bôôt uut de kust |
de Meisen | Walcheren is een eiland, zonder bin me oal’meale ont’andJe ken over stranghe kuiere, mee je voeten in ’t zand
Je wil oalles wè bekieke en liefst dan nog oalles teheliek Mè niks is zo prachtig, as d’n Wasschappelsen diek. |
de Meisen | Di bin vee meulens op Walch’ren in êêl hoeie staetHet is oak êêl prachtig a je d’n toren op haet
De natuur is heweldig bie Oranjezon Het is ‘r of di de scheppinge behon |
de Meisen | En ôôk de bôômen, drôôme êêl welbewustEn over ’t waeter, gaet er een bôôt uut de kust
|
Toneelploeg | Walcheren is een eiland, zonder bin me oal’meale ont’andJe ken over stranghe kuiere, mee je voeten in ’t zand
Je wil oalles wè bekieke en liefst dan nog oalles teheliek Mè niks is zo prachtig, as d’n Wasschappelsen diek. |
de Meisen | Eêl karaketristiek is ’t grôte ôôden wat bin de dunen bie Zoetelande toch grôôt
Di staet een lilluk staduus, ’t liek wè een lôôs ‘k Bezweek nooit vô Domburghse charmes, di op bin ik grôôs |
de Meisen | En ôôk de bôômen, drôôme êêl welbewustEn over ’t waeter, gaet er een bôôt uut de kust
|
de Meisen | Walcheren is een eiland, zonder bin me oal’meale ont’andJe ken over stranghe kuiere, mee je voeten in ’t zand
Je wil oalles wè bekieke en liefst dan nog oalles teheliek Mè niks is zo prachtig, as d’n Wasschappelsen diek. |