Berichten

de Dijk (Zwakke schaekels)

origineel: Het Dorp van Wim Zonneveld, tekst: Peter Provoost

Wanneer ik loop over de dijkEn ik naar mijn dorpje kijk

Slaak ik direct een diepe zucht

 

Dan besef ik, mijn geluk,

Gaat voorlopig toch niet stuk,

Zolang ik blijf in dit gehucht.

 

Dit dorp, het zit me in mijn ziel,

Het voelt veilig en stabiel,

En om nu niet te overdrijven,

 

Wil ik nooit naar een grote stad,

Ik ben het hier nog lang niet zat,

Ik wil mijn hele leven blijven.

 

De dijk, huizen met rode daken

De zee, de zon en meters strand,

‘k Woon hier al lang en weet niet beter

Dan dat het torenlicht zal waken.

 

Er was een Joane van Jan Piet,

En Keetje Mof vergeet ik niet,

Daar kon je mooie stoffen kopen,

 

Er was Leen Straker en Jo Krien,

Ik kan nog zo hun bakfiets zien,

Dat is nu alles afgelopen.

 

Want kijk, nu is Westkapelle rijk

Een nieuw museum, een nieuwe dijk

We kunnen ons alles veroorloven

 

Maar of het beter is dan toen

Toen er geleefd werd op rantsoen

Is die grens dan zo verschoven?

 

De dijk,

De huizen met hun rode daken

De zee, de zon en meters strand,

‘k Woon hier al lang en weet niet beter

Dan dat het torenlicht zal waken.

 

De dorpsjeugd doet nu toch wat raar

Ze slaan van alles in elkaar

Is dat de trend van deze tijden?

 

Ze steken duinen in de brand,

Wat is hier toch aan de hand?

Is dat nu echt niet te vermijden?

 

Want Westkapelle is zo mooi,

Dus hou toch op met dat geklooi,

En laten we het respecteren

 

Dan blijft ons dorp voor altijd

Raken we het echt niet kwijt

Westkapelle, laat je eren!

 

De dijk,

en huizen met hun rode daken

De zee, de zon en meters strand,

‘k Woon hier al lang en weet niet beter

Dan dat het torenlicht zal waken.